Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza (Mt 25, 14-15. 19-21)
Jezus opowiedział swoim uczniom następującą przypowieść:
«Podobnie jest z królestwem niebieskim jak z pewnym człowiekiem, który mając się udać w podróż, przywołał swoje sługi i przekazał im swój majątek. Jednemu dał pięć talentów, drugiemu dwa, trzeciemu jeden, każdemu według jego zdolności, i odjechał.
Po dłuższym czasie powrócił pan owych sług i zaczął rozliczać się z nimi.
Wówczas przyszedł ten, który otrzymał pięć talentów. Przyniósł drugie pięć i rzekł: „Panie, przekazałeś mi pięć talentów, oto drugie pięć talentów zyskałem”. Rzekł mu Pan: „Dobrze, sługo dobry i wierny! Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego Pana!”»
Listopad to szczególny miesiąc, w którym jeszcze bardziej pochylamy się nad tajemnicą ludzkiego życia. Już pierwsze dni zapraszają nas do modlitwy za naszych bliskich zmarłych, odwiedzenia cmentarzy, zapalenia znicza i krótkiej refleksji nad słowami Jezusa: „Każdy, kto żyje i wierzy we mnie, nie umrze na wieki”(J 11,26). Również Liturgia Słowa tych listopadowych dni zaprasza nas do wybiegnięcia myślą w przyszłość, kiedy będziemy odchodzić z tego świata. Zbliżamy się także do końca roku liturgicznego, więc Słowo Boże z dzisiejszej niedzieli również ma charakter mocno eschatologiczny. Warto zauważyć, że przypowieść o talentach w Ewangelii świętego Mateusza znajduje się tuż przed opisem najważniejszych wydarzeń dla naszej wiary: męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa, a więc momentu, który już na zawsze zmienił historię ludzkości, otwierając każdemu człowiekowi możliwość życia wiecznego.
Zawsze ilekroć pochylam się nad tym fragmentem Ewangelii, zastanawiam się, czy dobrze wykorzystuję to wszystko, czym obdarowuje mnie Pan. Czy gdybym dziś stanął przed Jezusem usłyszałbym od Niego słowa: „Dobrze, sługo dobry i wierny! W małej rzeczy byłeś wierny, nad wieloma cię postawię. Wejdź do radości twojego pana” (Mt. 25,23). Owe talenty, o których dziś słyszymy, mogą przybierać różną formę, mogą być to uzdolnienia fizyczne, dobra materialne, dary Ducha Świętego, ale także, jak niektórzy interpretatorzy wskazują, talenty symbolizują „poznanie tajemnic królestwa niebieskiego”. Przez sakrament chrztu świętego, wszyscy jesteśmy zaproszeni do życia wiarą i dzielenia się nią z bliźnimi, którzy są obok nas. Każdy otrzymał zdolność do bycia misjonarzem w swoim środowisku w którym żyje: w rodzinie, w pracy. Jesteś lekarzem, nauczycielem, strażakiem, księdzem, uczniem, pamiętaj, że otrzymałeś specjalne zadanie od Boga do pomnażania otrzymanych darów. Jako człowiek wierzący idź, nie bój się głosić Chrystusa, szczególnie w tym trudnym momencie epidemii i ulicznych protestów. Zacznij od małych rzeczy: miłego słowa, wsparcia ubogich, modlitwy za kolegę z pracy, z którym jest ci nie po drodze. Nie zakopujmy naszych darów danych nam od Stwórcy, który oczekuje od nas aktywności i zaangażowania, a nie bierności. W przeciwnym razie zlekceważylibyśmy wezwanie Jezusa, który zaprasza nas do dzielenia się jego Dobrą Nowiną ze światem. Róbmy wszystko, abyśmy, kiedy Chrystus wezwie nas przed swoje oblicze, nie usłyszeli słów: „Sługę nieużytecznego wyrzućcie na zewnątrz – w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów” (Mt 25,30).
kl. Kacper Politowski
